Verschillen in licht
Het licht in Australië is regelmatig een regelrechte uitdaging voor fotografen. Het kan enorm fel zijn en de belichtingsmeter van de camera wil zich hier weleens in verslikken. Mijn Canon Eos 50D, die ik in 2010 als tweede body mee had, moest ik standaard 1/3e tot 2/3e stop onder laten belichten. In 2006 had ik de Canon Eos 30D die helemaal regelmatig erg veel moeite met het licht had en daardoor enorm overbelichte foto’s produceerde. Gelukkig waren deze problemen grotendeels op te lossen omdat ik in RAW gefotografeerd had, een JPG-opname had ik niet dusdanig kunnen corrigeren dat er nog een goed gelukte foto van overbleef. Klik op deze link voor meer info hierover.
Met name midden op de dag is het licht erg fel en zou het beter zijn niet te fotograferen. Die tip wordt vaak gegeven maar ik vind dat eerlijk gezegd nogal onzinnig, als je op die tijd op die plek bent zul je het met het aanwezige licht moeten doen. Doorgaans heb je niet de tijd om maar te wachten totdat de lichtomstandigheden beter zijn, zeker niet als je met een georganiseerde reis onderweg bent.
Natuurlijk, het licht is vroeg in de morgen en laat in de middag op zijn mooist. Maar ook midden op de dag kun je mooie foto’s maken ondanks de enorme contrasten. Door het bepalen van het standpunt kun je de grootste contrasten al vaak omzeilen, lukt dat niet, stel je belichting dan in op de meest fel verlichte delen. Overbelichting is vrijwel niet te corrigeren, met onderbelichting lukt dat vaak nog wel. Kijk goed voordat je de foto maakt, probeer de grootste contrasten uit je compositie te houden en fotografeer, indien mogelijk, op het RAW-formaat.
Er zijn ook plekken waar je juist het beste midden op de dag kunt fotograferen, denk hierbij aan kloven met steile wanden die aan beide zijden van de kloof verlicht worden als de zon er recht boven staat. Dit voorkomt enorme contrasten. De Echida Chasm in Purnululu NP is een hele smalle kloof waar de zon slechts een uurtje per dag in schijnt, de wanden kleuren dan fantastisch, nu hadden wij het geluk dat er ook wat bewolking hing, hierdoor was het licht net iets minder fel en was het gevolg deze keer prachtig belichte opnamen die, in tegenstelling tot in 2006, geen correctie nodig hadden.
Heel zelden komt het met name in het noorden voor dat het in de droge tijd regent, wij hebben nu wel enige regen gehad en met name in Purnululu NP leverde dat waanzinnig mooi licht op. In de nacht had het geregend, in de vroege morgen hingen er nog dreigende wolken waar het zonnetje doorheen scheen, gevolg prachtig licht. Net als overal is hier het licht natuurlijk ook afhankelijk van het weer. Alleen is het weer daar normaal gesproken in de droge tijd erg stabiel, doorgaans strak blauwe luchten en veel zon, wij hebben het nu voor de eerste keer van de zeven keer meegemaakt dat het regelmatig anders was en ook dat heeft zijn charmes én invloed op de foto’s.
Tijdens zonsopkomst en zonsondergang zijn de kleuren in de outback van een betoverende schoonheid! Met name de rotsen kleuren dusdanig dat het lijkt alsof deze in brand staan. Je blijft kijken én fotograferen! Wat de luchten betreft zijn deze het mooiste als er wat wolkjes zijn, deze kleuren echt weergaloos. Je moet wel snel zijn want de zon is in deze gebieden in no time verdwenen.