Cairns – Port Douglas

Dag 24

Nu zijn we zelf naar Kuranda gereden, het lag in de route en met de auto was het een rit van hooguit drie kwartier, om wat foto’s van het ontzettend leuke met planten overdekte stationnetje te maken. Toen we er met de trein aankwamen stikte het van de mensen, dus niet echt leuk voor foto’s. Later hebben we bij een cafeetje nog even lekker koffie op het terras gedronken.

Via het plaatsje Mareeba zijn we naar Port Douglas gereden, de camping lag een stuk buiten het zeer toeristische plaatsje. Af en toe hadden we een fikse bui maar het was ook regelmatig zonnig.

De route was mooi, door heuvelachtig, tamelijk groen land, we kwamen dan ook door de AthertonTablelands die prachtig zijn maar omdat het nogal regenachtig was zagen we niet echt veel.

Port Douglas – Daintree – Port Douglas

Dag 25

We zijn vroeg vertrokken omdat we besloten hadden dat we de rit richting Cooktown over het Bloomfield track toch wilden rijden, degene van het verhuurbedrijf die ons met de auto hielp zei dat we dat absoluut moesten doen, daar hadden we deze bak toch voor gehuurd!

Dus zijn we in de regen naar Daintree gereden en de Daintree River overgestoken, we kwamen toen in het regenwoud terecht, echt heel mooi al die planten en heel groen maar ja het regent er vaak! Over verharde wegen zijn we in de regen naar Cape Tribulation gereden, de regen was erg jammer want het regenwoud komt hier tot de oceaan en er zijn vele kleine verscholen strandjes die in de regen niet zo aantrekkelijk zijn maar in de zon zijn ze paradijselijk! Maar het was niet anders!

Vervolgens kwamen we op het track terecht, wauw dat was dus net een achtbaan, zeer steile afdalingen en hellingen, allemaal kort maar zeer krachtig! En omdat het nat was, was het af en toe behoorlijk glibberig. We hadden de vierwielaandrijving hier meer dan nodig, zelfs in 4 laag (zegt degenen met 4wd wel wat) moeten rijden anders kwamen we de kreken niet door en vooral de steile gladde heuvels daarna niet op! Maar het was zo verschrikkelijk mooi, een gigantische ervaring. In totaal 80 km waar we zo’n vier uur over deden!

De rit terug naar Port Douglas via de westkant was ook fantastisch maar totaal anders, droog, heuvelachtig en echt schitterend, we hadden regelmatig supermooie uitzichten! Al met al een heftig dagje!

Port Douglas – Mount Surprise

Dag 26

We zijn weer afgezakt naar Cairns, langs de fantastisch mooie kustroute tussen deze plaats en Port Douglas, we zijn vaak gestopt om van de machtige stranden te genieten, geen zwemweer (het was winter!) maar heerlijk om te wandelen en veel foto’s te maken! Deze route heeft het predikaat werelderfgoed, dat zegt al genoeg.

Vanaf Cairns zijn we de Savannah Way gaan rijden, dat is de avontuurlijke route van Cairns naar Broome aan de westkust, een dikke 3500 km. Het is alleen wel jammer dat wij een deel twee keer moesten rijden omdat we terug moesten naar Darwin maar dat wisten we van tevoren, deze route hadden we feitelijk toch al gepland.

We zijn naar via Mareeba naar Atherton gereden, toen was het nog heuvelachtig en groen maar vanaf Atherton naar het westen werd het al droger en uiteindelijk kwamen we in de outback terecht. Het landschap werd kaler, vlakker, droger en desolater maar wel erg mooi! En het werd al warmer! We zijn in Mt. Surprise, 65 inwoners, op een leuke camping gestopt.

Mount Surprise – Normanton

Dag 27

De eerste echte outback dag! Een stralend blauwe lucht, warm en stoffig, kortom de outback!

Het landschap is overigens zeer gevarieerd, het was deels rotsachtig en geaccidenteerd en vervolgens vlak maar wel overal begroeid, de bladeren van de bomen waren verrassend mooi groen. We zijn veel riviertjes en kreekjes gepasseerd, dat is zo mooi! Bij Einarleigh Creek zijn we een hele tijd gebleven om te genieten van deze fantastische omgeving.

We zijn in Normanton aan de Gulf van Carpentaria gestopt op een prima camping met heerlijk zwembad (wel koud water, brrr…).

Normanton – Hells Gate

Dag 28

Dit was de eerste dag met grotendeels gravelwegen, deels goed, deels belabberd! Maar tot Burketown (200 inw.) was het prima rijden, we schoten echt lekker op. We reden weer door een heerlijk gevarieerd landschap met veel riviertjes en kreken waar we doorheen moesten, een aantal behoorlijk gevuld met water.

We reden over grote lege vlakten (floodplains) maar ook door zeer begroeide gebieden met supermooie planten als je ze maar wilt zien! Het is snel te zien waar water is, daar zijn hele andere planten te vinden en die stukken, meestal rond kreekjes en rivieren maar ook moerassen, zijn zeer weelderig begroeid, schitterend!

We zijn door behoorlijk brede rivieren getrokken en dat is zo mooi, daar hadden we dus deze auto voor!

We zijn in, what’s in a name, Hells Gate gestopt, dat is dus alleen een roadhouse met camping in de bush, elektriciteit wordt door een aggregaat opgewekt en is om 22.00 uur op!!!! Maar wel een schitterende plek waar we ook kangoeroetjes zagen. Dit was de eerste dag met grotendeels gravelwegen, deels goed, deels belabberd!

Hells Gate – Cape Crawford

Dag 29

We begonnen in Hells Gate en eindigden op de Heartbreak Hotel camping, dat kan dus alleen hier!!!! Die camping lag bij het roadhouse in Cape Crawford dat dus ook alleen uit dat roadhouse bestaat en hier dag en nacht een aggregaat en dus electriciteit!

De rit was geweldig, vooral door de rivieren en kreken (het wordt saai maar dat is nou eenmaal zo prachtig!). We kwamen ook door een gedeelte dat prachtig heuvelachtig was. De weg was grotendeels een drama, behalve de laatste 100 km die verhard waren maar 300 km was dat dus niet! Maar de natuur maakt echt alles goed, zo mooi, zo afwisselend. Het was echt een voorrecht om hier op deze manier doorheen te mogen trekken. Alleen zat aan het einde van de rit alles onder het rode stof en dan ook echt ALLES!

Inmiddels waren we de grens van Queensland met het Northern Territory gepasseerd. Opvallend was dat in Queensland veelal betonnen rijplaten door de rivierbeddingen lagen, in het Northern Territory niet, daar moesten we echt over de rivierbedding, heeft wel wat!!!!

Cape Crawford – Roper Bar

Dag 30

Een helse dag, vooral de eerste helft van het track was zo slecht maar ook weer zo mooi, heel anders weer, echt ongelofelijk maar waar. Hier hele idyllische kreekjes, vol met prachtige waterlelies en bomen, die staan er echt in, zo mooi!

In de rivieren niet badderen, wel heel aantrekkelijk in de warmte, maar het is minder aantrekkelijk om als krokodillenvoer te dienen!!! Overigens hebben we er niet een gezien maar dat zegt dus helemaal niks! De tweede helft van de route, de Nathan River Road, was wat saaier, veel bomen en weinig rivieren en kreken maar het pad was hier weer een stuk beter gelukkig.

Overigens werd het later wel weer mooier met veel prachtige moerassen die vol met leven zitten. Net voor donker aangekomen op de camping in Roper Bar, je ziet die plaatsnaam dus honderden km’s eerder al, de plaats bestaat uit 1 gebouw en 9 personen! De camping ligt er buiten aan de Roper River waar overigens heel veel gekampeerd wordt, allemaal vis enthousiastelingen.

Na deze rit zat echt alles onder het rode stof nog veel erger dan eerder, het zit echt overal in, als je je t-shirt uitklopte zag je de stofwolken! Maar ook de kastjes e.d. zaten vol, dus eerst maar even schoongemaakt.