100 km ten noorden van Carnarvon – Carnarvon
Dag 43
Vanmorgen om een uur of half negen naar Carnarvon gaan rijden waar we om kwart over tien waren. Hier is erg veel fruitteelt, vooral heel veel bananen, prachtig gezicht alleen helaas het regende pijpenstelen, waren ze hier erg blij mee, wij wat minder! Maar aan de andere kant, het is de eerste keer in deze vakantie dat het echt volop regende overdag, het kan erger! Mooi weertje voor de was dus en natuurlijk voor het weblog, mailtjes en weer eens wat nieuws lezen op het internet. Niet dat we dat nieuws nou enorm missen maar als je dan toch 5 uur internet hebt ………. We staan hier op een camping waarvan we wisten dat er een wifi hotspot was, een Big4 camping, van de vorige hadden we nog tijd over die nu overigens op is! Vandaag dus even een rustig dagje, morgen gaan we weer verder!
Carnarvon – Murchison River
Dag 44
Vandaag gelukkig weer mooi weer, één buitje gehad maar verder zonnig met van die dikke wolken tegen de blauwe lucht, is wel weer mooi voor de foto’s!
Het was vandaag weer een reisdag, wel best een mooie deze keer. We hebben emoes gezien, een prachtige enorme roofvogel die helaas niet lang genoeg bleef zitten en wat er hier teveel waren, dat waren vliegen. Tot eergisteren hadden we niet echt veel last van die irritante beestjes, maar de laatste paar dagen waren ze oververtegenwoordigd. Gelukkig wordt het nu weer minder, nu we naar het zuiden afzakken.
In eerste instantie was het landschap nog vlak met lage begroeiing maar dat veranderde vrij snel in een rotsachtig duinlandschap en vervolgens werd het heuvelachtig en begroeid met vele bomen en struiken. Er bloeien ook heel veel planten, dat is echt een fantastisch gezicht, zoveel kleuren bloemen van groot tot klein. Niet zo vreemd overigens want het is hier erg nat momenteel en de combinatie van nattigheid en het zonnetje zet een hoop in bloei! Het gebied boven Perth is hier beroemd om, vooral in het voorjaar, het is nu nog wat vroeg maar we hopen dat daar ook veel in bloei zal staan. Later was het goed te merken dat we de meer bewoonde gebieden naderen, veel agrarisch gebied, voornamelijk grasland waar veel schapen lopen. Ook deels erg mooi groen vanwege de vele regen die hier gevallen is.
We zijn op een mooie plek aan de Murchison River gestopt, het is een zogenaamde 24 hrs stopping langs de highway maar in dit geval wel een hele mooie met veel kampeerplekjes langs de rivier.
Ook hebben we vandaag besloten wat we nog wel willen doen en wat daar voor moest wijken, dat was dus afslag naar Denham en Monkey Mia, het is daar heel erg mooi langs de kust maar het is een rit van 150 km heen en dezelfde weg terug, een andere mogelijkheid is er niet. Plus dat we daar samen al eens geweest zijn en in 2003 ben ik er weer geweest. Wat we wel willen doen is ten oosten van Perth de Wave Rock bezoeken en de karribossen in het zuidwesten, dat is niet zo heel ver van Perth maar in zijn geheel hebben we daar nog wel een kleine week voor nodig.
Murchison River – Northampton
Dag 45
Vandaag niet zo heel veel gereden maar wat we gereden hebben was prachtig en zeer afwisselend. In eerste instantie reden we door een prachtig groen heuvellandschap met weiden en bomen. Later kwamen we in het Kalbarri National Park terecht, dit nationale park is vooral bekend vanwege de enorme hoeveelheid planten soorten, veel daarvan staat ook in bloei maar in het voorjaar, oktober/november, is het hier helemaal een bloemenzee. Veertien jaar geleden zijn we in november in dit gebied geweest en het was toen schitterend maar eigenlijk kijken we ervan op hoeveel er nu al in bloei staat.
Kalbarri zelf is een leuk plaatsje aan een mooie baai waar we een tijdje vertoefd hebben, lekker op het strand gelopen en van de prachtige omgeving genoten en van een zeer stoïcijnse pelikaan, je kon heel dichtbij hem of haar komen, kwam goed uit met een 17-40 mm lens op de camera!
Later zijn we verder gereden door het prachtige nationale park en daarna weer door een mooi heuvellandschap, een echt kustlandschap waar ook veel duinen waren. De route liep grotendeels langs de kust, later er iets vanaf maar toen vonden we weer een track naar het plaatsje Horrock aan de kust en vervolgens de route naar de highway (nog altijd tweebaans, alleen rond de echt grote steden vind je hier vierbaanswegen) langs de kust en over de heuvels weer gevonden. In Horrock zijn we ook even naar het mooie strand geweest, het water van de oceaan is heel helder en ziet mooi blauw, zeer aantrekkelijk om in te duiken! Helaas leent de temperatuur van het water zich daar niet voor!
Hierna kwamen we weer door een heerlijk groen en geel, het koolzaad staat hier nu in bloei, landschap. Heel anders dan we de laatste tijd gewend waren maar wel erg mooi!
Al met al een heerlijke dag waarop we veel prachtige planten en ook dieren hebben gezien, o.a. een poserende pelikaan en een soort salamander (deze keer niet in blik!) en ook weer prachtige gekleurde vogels die helaas vrijwel niet op een foto te krijgen zijn maar we blijven het proberen!
Het weer was prima, grotendeels bewolkt maar een lekker temperatuurtje. We zijn op een mooie plek tussen Northampton en Geraldton gestopt.
Northampton – Badgingarra National Park
Dag 46
Weer eens een prachtige zonnige dag met van die heerlijke intens blauwe luchten. We zijn weer naar het zuiden afgezakt via Geraldton en Dongara, ten zuiden van Dongara zijn we de kustroute gaan volgen over de rotsen en door de duinen. Hiervoor reden we door een prachtig groen heuvellandschap met veel boerderijen aan de ene kant en de duinen in de verte aan de andere kant. De kustroute is ook heel fraai, dit is het “wildflower” gebied en dat was te zien ook, er staat al veel in bloei, vooral veel planten met gele bloemen maar als je goed kijkt zie je veel meer kleurtjes, vooral in het Badgingarra National Park waar we later kwamen.
We hebben op een heerlijke plek op de rotsen geluncht in het zonnetje dat heerlijk warm was. Even verder kwamen we langs enorme zandduinen die deze keer helemaal wit waren. We kwamen door een paar leuke kustplaatsjes, eigenlijk is hier heel weinig bewoning, je zou meer verwachten in zo’n gebied dat ook niet eens zover van Perth af ligt. We zijn voorbij Cervantes afgeslagen naar het Nambung National Park, hier is de Pinnacle Desert. We waren hier eerder geweest maar het is echt te mooi om niet nog eens heen te gaan. Hier staan versteende wortels van bomen, dat zou je niet zeggen maar het schijnt echt zo te zijn. Er staan er geen honderden maar echt duizenden, een schitterend gezicht omdat er geen twee hetzelfde zijn. Ze hebben er een mooie 4 km lange route doorheen gemaakt en dat is echt enorm leuk om te rijden, je mag wel overal lopen en dat is erg leuk. Dus we zijn echt tig keer gestopt, hiervoor hebben ze het track op diverse plekken ook breder gemaakt. We hebben hier een heel tijdje echt weer van genoten!
Later zijn we terug gereden naar Cervantes, we wilden rechtstreeks zuidwaarts afzakken naar Lancelin maar dat kon niet, weg afgesloten, 100 km omrijden! Wij willen nog naar Yanchep dat zuidelijker ligt dus laten we Lancelin maar zitten en dat deel kustroute. Dus terug gereden en afgeslagen naar de hoofdweg richting Perth. Hier kwamen we door het prachtige Badgingarra National Park dat vooral beroemd is vanwege de vele soorten prachtige planten maar ook vanwege de blackboys, hele aparte planten! We vonden een mooie overnachtingsplek langs de hoofdweg op een voormalige grintopslag, wild kamperen mag hier eigenlijk niet maar ik geloof niet dat er op deze plek bezwaar tegen zou zijn. Ook hier heel veel prachtige planten die ook bloeien, allerlei soorten en kleuren bloemetjes, echt schitterend! Wat dat betreft zouden we hier in november even terug moeten komen ……….. In ieder geval heeft de camera overuren gemaakt vandaag!
Badgingarra NP – Bos dichtbij Christmas Tree Well
Dag 47
Het is tegenwoordig weer moeilijk om uit het warme bedje te stappen, het is ’s morgens een graadje of twaalf, altijd nog beter dan zes overigens, dat hebben we eerder gehad. Maar toen hadden we op campings het kacheltje erbij, dat gaat nu niet want die vraagt teveel van de generator. Maar ondanks dat is en blijft vrij kamperen het aller leukste!
Vandaag wederom grotendeels weer een prachtige route gereden door een prachtige landelijk, behoorlijk groen landschap waar wel heel veel blackboys staan! We hebben op een heel mooi plekje aan de Moore River koffie gedronken, was zeer idyllisch gelegen plus dat er heel veel vogels zaten, vooral kaketoes waaronder tot onze verrassing ook zwarte exemplaren, galahs en andere vogels die je wel hoort maar niet ziet.
We zijn naar Yanchep National Park gereden, een deel hiervan is een groot bos met vele soorten bomen en planten, een ander deel bevat grotten, een parkachtig deel waar ook koala’s zitten, die leven overigens niet in dit deel van het land maar ja als je in Australië bent mogen koala’s eigenlijk niet in de collectie ontbreken 😉 Bovendien lag het sowieso op de geplande route. Het was erg leuk om hier nog eens te kijken, veertien jaar terug waren we hier ook, er is wel het een en ander veranderd. We hebben ook de tour door het park gereden en nog kangoeroes gezien. We hebben een wandeling door een deel van het park waar allemaal banksia planten staan gemaakt, ongelofelijk hoeveel soorten er zijn, wel heel erg fraai, een aantal stond in bloei.
Daarna zijn we naar Ascot in Perth gereden, daar zit Apollo en weten we nu waar we moeten zijn om de camper in te leveren, waar we overigens nog niet aan willen denken, wat dat betreft zitten we nog in de ontkenningsfase 😉 Maar we zijn we naar de camping geweest die er vlakbij ligt en hebben een cabin, soort stacaravan, geboekt voor de 22e t.m. de 25e, de nacht van de 25e zitten we al in het vliegtuig maar een half etmaal boeken gaat nu eenmaal niet. Bij twee nachten zouden we er de 24e al om 10 uur uit moeten, dan loop je dus nog 12 uur met je ziel onder je arm! Althans we moeten de camper om 4 uur inleveren en die moet schoon zijn dus echt veel kun je er dan niet meer. Nu kunnen we die uurtjes mooi in de cabin doorbrengen en daar vandaan met een taxi naar het vliegveld dat er tien minuten vandaan ligt.
Maar zoals gezegd we zitten nog in de ontkenningsfase voor wat betreft het naderende einde van de fantastische trektocht die we gemaakt hebben. Hier in het zuidwesten zijn nog een aantal plekken waar we heen willen, we gaan alles uit die dagen halen die we nog hebben!
Vanuit Perth zijn we oostwaarts gegaan door een fantastisch mooi landschap, vrij heuvelachtig met veel bossen met daar tussenin hele fraaie dorpjes en ook agrarische bedrijven, heel groen en eigenlijk anders dan we verwacht hadden. Hier staat de wattle, mimosa en de nationale boom van Australië, in bloei, geen struikjes maar enorme bomen, schitterend om te zien! We zijn op een mooie plek in een bos gestopt, alleen zo jammer dat zulke plekken hier kennelijk als vuilnisbelt beschouwd worden, er ligt echt van alles, van oude computers tot kerstversieringen en over de oude asbesthoudende dakplaten nog maar te zwijgen …….. van dat laatste proberen ze bij ons overigens ook illegaal af te komen, dat is genoegzaam bekend. Maar doodzonde dat er vaak zo’n bende van gemaakt wordt.
Bos dichtbij Christmas Tree Well – Hyden
Dag 48
Vannacht volgens ons de koudste nacht van de hele vakantie gehad, we hadden het al koud toen we naar bed gingen maar dat werd er niet beter op, op een gegeven moment was ik ondanks alle dekens echt door en door koud! Uiteindelijk toch in slaap gevallen en wat warmer geworden en daardoor dus pas laat wakker, half negen, ’t moest verboden worden 😉
Wat een genot om in de auto te stappen en de kachel even volop aan te hebben! Overigens de zon was er ook snel bij en die is hier dan snel warm, we hebben wel weer de hele dag in onze korte broek kunnen lopen! De verschillen zijn hier behoorlijk, we stonden vannacht ook wat hoger in de heuvels en het was helemaal helder, kortom alle ingrediënten voor een koude nacht!
Al snel zijn we weer gestopt om blackboys en varens in het bos te fotograferen, heerlijk in het zonnetje dus we konden lekker opwarmen. Hetzelfde was het geval tijdens onze koffiestop bij de Christmas Tree Well, een watertje dat niks voorstelde maar waar een prachtige open plek in het bos was waar we heerlijk in het zonnetje zaten en waar het vogelleven weer een feest was! Wederom zwarte kaketoes, ook witte maar die kwamen niet in de boom dichtbij zitten. Dit is overigens een ander soort zwarte kaketoes dan in het noorden maar niet minder mooi. Ze zaten in een dode eucalyptusboom dichtbij ons en we konden er feitelijk onder staan te fotograferen, werkelijk een feestje! Doorgaans zijn het allemaal stelletjes die hun leven lang bij elkaar blijven, net als bij hun soortgenoten in het noorden zijn ze zo samen, ze zitten heel dicht bij elkaar en zitten ook aan elkaar, zo geweldig om te zien en nog mooier als je het op een foto krijgt en jawel dat is deze keer gelukt en daar ben ik echt zo verschrikkelijk blij mee! Een van die foto’s is echt mijn foto van de dag en waarschijnlijk van de week!
Daarna zijn we naar Brookton gereden waar we boodschappen gedaan hebben, o.a. een klein kacheltje dat we met de generator kunnen gebruiken, ons andere kacheltje (kostte 14 hele dollars) vraagt teveel maar zo koud als gisteren dat willen we echt niet meer. En zowaar we vonden er een en 25 dollar is ook overheen te komen, een extra dag camping is duurder! En op dit moment van schrijven is het dus heerlijk in ons huisje! Hopelijk kunnen we aan het einde op de laatste camping waar we een cabin hebben wat mensen blij maken met die spullen. Het heeft niet de hele wereld gekost maar weggooien doen we zeer zeker niet.
Brookton is een leuk plaatsje in een agrarisch gebied, het is klein met een typisch Australisch hotel, tevens bottleshop waar we ook moesten zijn, wat winkels en in dit geval een ontzettend leuk en mooi onderhouden stationnetje. En zoals in vele plaatsjes hier, hadden ze ook hier een pioniersmuseum.
Het landschap was inmiddels zeer heuvelachtig en groen, veel weiden met bomen er tussendoor. Later werd het allemaal veel weidser en minder heuvelachtig, we waren toen in de zogenaamde Wheat Belt, de graanschuur van Australië, een van de graanschuren eigenlijk. Dit is hier een enorm gebied alleen is het drie jaar lang droog geweest en zijn er veel mensen weggetrokken en ook bedrijven failliet gegaan, je ziet hier vrij veel leegstaande huizen, niet in de weinige dorpen, wel in het agrarische gebied zelf.
Wat hier erg mooi is, is dat de wegen doorgaans door een haag van gums, eucalyptussen, omgeven zijn, nu ook een soort met een bruine hele gladde stam, het hout hiervan is heel erg hard.
Via de plaatsen Corrigin en Kondinin zijn we verder naar het oosten gereden tot Hyden (190 inwoners), hier ligt namelijk de beroemde Wave Rock, een rots in de vorm van een enorme golf. Door invloeden van water en dergelijk is de rots prachtig gestreept. We zijn hier 14 jaar geleden ook geweest maar ze hebben er inmiddels een mooi toeristisch gebied van gemaakt met wandelroutes, een camping, recreatiegebied e.d. Wij waren er om ruim vier uur pas dus geen tijd meer om een langere wandeling te maken, simpelweg omdat de zon hier om half ze ondergaat en we dan we een overnachtingsplekje willen hebben. En vrij kamperen is in dit soort toeristische gebieden altijd verboden.
De Wave Rock is echt prachtig om te zien, juist vanwege al die kleuren en de vorm is natuurlijk wel heel apart! We zitten hier ook tegen de outback aan, je ziet hier erg veel zoutmeren en verderop wordt het weer allemaal rood, alleen zo ver gaan wij niet meer, wij zakken morgen naar de zuidkust af. We vonden vrij snel een mooie overnachtingsplek, wederom bij een grintopslag, nu echter een die zo te zien al tijden buiten gebruik is.
Hyden – Albany
Dag 49
Vandaag een iets minder enerverende dag, vooral een rijdag! Het weer was grotendeels goed, fris en bewolkt waar zo nu en dan de zon doorheen brak. Later in de middag werd het slecht, veel buien maar toen stonden we al op de camping in Albany.
We zijn eerst naar Hyden terug gereden en hebben daar de grappige junk art bewonderd, geinige dingen gemaakt van afval, het ging om mensen die in de gemeenschap een belangrijke rol spelen of speelden, heel grappig gedaan.
Daarna zijn we door het agrarische gebied van de Wheat Belt afgezakt richting Albany. Tot ongeveer 100 km ten noorden van Albany was het landschap tamelijk vlak met zo nu en dan een stil dorpje en zoutmeren voor de afwisseling 😉 Best mooi om doorheen te rijden overigens maar het moet niet te lang duren en dat viel gelukkig mee.
Op een gegeven moment zie je al een eind van tevoren de Stirling Ranges liggen, een mooie bergrug. Het gebied direct ten noorden en ten zuiden ervan is erg fraai, behoorlijk heuvelachtig, erg groen en geel vanwege de enorme koolzaad velden die momenteel in bloei staan. Een tussendoor veel bomen, vooral de bekende vele soorten gums, een erg fraai gebied waar overigens heel veel bedrijven te koop staan.
Om een uur of half vier waren we op de camping waar we internet hadden en zodoende de mail en het weblog weer bij konden werken.